Προβληματισμοί Γενέσεως

Οι σκέψεις που παρατίθενται αφορούν ανθρώπους που έχουν επιλέξει και υιοθετήσει ως και πιστέψει τα καθιερωμένα παραδοσιακά –κατεστημένα του ορθόδοξου χριστιανικού δόγματος.

Το κεφάλαιο ‘Γένεσης, της Παλαιάς Διαθήκης αναφέρει το προπατορικό αμάρτημα των πρωτοπλάστων της παρακοής και της τιμωρίας. Στο σημείο αυτό εγείρεται το ερώτημα από πολλούς ότι ο Θεός ως παντογνώστης, σίγουρος εκ των προτέρων για την επερχόμενη παρακοή, θα μπορούσε κάλλιστα να παρεμποδίσει το σατανά στο να παρασύρει το ζεύγος στην αμαρτία, οπότε θα είχε προληφθεί η καταδίκη της ανθρωπότητας με τις περαιτέρω συνέπειες που είναι διαχρονικές και εν ισχύει ακόμη και σήμερον.

Το παρόν κείμενο αντιπαρέρχεται τις τοποθετήσεις θεολογικών συγγραμμάτων πανεπιστημονικού επιπέδου, ως και παρόμοια άποψη του μακαριστού αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, στο βιβλίο του ‘Η ζωή μετά θάνατον, ότι ‘υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα που ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να απαντήσει και συνιστά στο χριστεπώνυμο κοινό να τα αφήνει έτσι, για να αποφύγει παράνοια, και προσπαθεί να διερευνήσει, όσο είναι δυνατόν το θέμα.
Σε πολλές μεριές της Αγίας Γραφής και κορυφαίων εκκλησιαστικών συγγραφέων αναφέρεται ότι ο άνθρωπος έχει πλαστεί κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού-δημιουργού। Το συναίσθημα της ιδιοκτησίας είναι τόσο έντονο στην ανθρώπινη συνείδηση σε βαθμό που δεν μπόρεσε να διαταράξει ούτε ο μαρξισμός ούτε ο λεγόμενος υπαρκτός σοσιαλισμός ούτε και ο νεοφιλελευθερισμός στην προσπάθειά του να ενισχύσει τους αδυνάτους και μη κατέχοντες. Εδώ φανερώνεται σαφώς η προσομοίωση του ανθρώπινου όντος με τον Δημιουργό του. Ακόμη, υπενθυμίζεται η έντονη διεκδίκηση δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, τόσο από τον ίδιο τον άνθρωπο σε σημείο που θυσιάζει ακόμη και τη ζωή του, όσο και από όλους τους θεσπισθέντας από την κοινωνία επίσημους οργανισμούς για την απονομή της δικαιοσύνης.

Με το σκεπτικό ότι ο άνθρωπος έχει απόλυτο δικαίωμα χειρισμού,κατά βούληση, τελείως ελεύθερα των αποκτημάτων του (υλικών τε και πνευματικών), γιατί να στερήσουμε το δικαίωμα από τον Θεό-δημιουργό το δικαίωμά Του, επί των πρωτοπλάστων να ενεργήσει όπως και ενήργησε,αφού ήταν προϊόν της δουλειάς Του. Αυτά ως αναφορά την τιμωρία των πρωτοπλάστων.

Τώρα, ένα άλλο ερώτημα που μπορεί να τεθεί είναι αν, ο σατανάς (με τη γνωστή μορφή του όφεως), ενήργησε αυτοβούλως ή κατ’ εντολήν του Θεού-δημιουργού του. Εδώ υπενθυμίζονται κάποια πράγματα των Γραφών, όπως: 1) Εμφάνιση του σατανά στο Χριστό όταν Τον ανέβασε στο υψηλότερο σημείο της περιοχής, δείχνοντάς Του όλα τα υλικά αγαθά του κόσμου που θα Του τα χάριζε αν τον ασπαζόταν. Επίσης, όταν Τον βρήκε πεινασμένον και Του συνιστούσε να δόσει εντολή στις πέτρες να μετατραπούν σε τροφές και να κορέσει την πείνα Του για να Τον πιστέψει. 2) Όταν προσηύχετο Τον παρημπόδιζε ποικιλλοτρόπως να παραιτηθεί απ’ αυτή την ενέργεια. 3) Σε πλήθος άλλων περιπτώσεων, πάντοτε για άσχημα έργα. Αντιθέτως, ο Χριστός τον συναντάει και τον τιμωρεί πάντοτε για καλές πράξεις. Υπενθυμίζεται η απαλλαγή των δαιμονιζομένων από τον σατανά (περίπτηση χοίρων κ.λ.π.). Απ’ αυτά συμπεραίνεται ότι δεν ήταν δυνατόν ο Θεός να έδωσε εντολή να αμαρτήσουν οι πρωτόπλαστοι. Άλλωστε, από παντού διαφαίνεται (και στις Γραφές και στην Ιερά παράδοση), η αγαθοεργία Του.

Τώρα, τί γίνεται με τον όφι(σατανά) στην πρόκληση του αμαρτωλού επεισοδίου. Ήταν αρχική εμφάνιση ή επανεμφάνιση:

Άν και το ερώτημα δεν ελαφρύνει το βάρος της παρακοής-αμαρτίας. Για το λόγο ότι απλώς είναι επέμβαση και του όφεως(σατανά) και του παρασυρθέντος ζεύγους (Αδάμ και Εύας) σε ξένη ιδιοκτησία (μιλάμε για Τον ιδιοκτήτη του δένδρου-μηλιά). Δηλαδή εδώ διαπράττεται όχι μόνο παρακοή, αλλά και κλεψιά.

Μπορεί κανείς να κάνει την υπόθεση ότι, ο από αιώνων Θεός,πριν της γνωστής δημιουργίας Του που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη, είχαν προηγηθεί επεισόδια τέτοια που τιμώρησε κάποιον παρακουόντα άγγελο με ποινή που δεν τον κατέστρεψε εξ’ ολοκλήρου, αλλά του άφησε κάποια δικαιώματα πολύ σημαντικά, όπως το δικαίωμα να συνομιλεί με τον Κύριο. Σημειώνεται ότι από τους πρωταγωνιστές της Ορθοδόξου Χριστιανικής κοσμοθεωρίας, μόνο ο Αβραάμ (με εξαίρεση τους μαθητές του Χριστού), κατηξιώθη να δει το Θεό και μόνο από τα οπίσθια.

Πάλι εδώ οδηγούμεθα στο συμπέρασμα ότι αι Βουλαί του Θεού είναι άγνωστοι για τον άνθρωπο, και δικαίως, βεβαίως,δεδομένου ότι δεν μας πέφτει λόγος σε χώρους ξένης ιδιοκτησίας που ανήκει σε συνάνθρωπο, πολλώ μάλλον στο Θεό, που άλλωστε είναι πάρα πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο να διακρίνουμε την ατραπό που οδηγεί στους κόλπους Του.

Ένα γενικό-ψυχοφέλημο συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί από την προηγηθείσα περιγραφή είναι:
Αυστηρή προσήλωση στα γραπτά θεόπνευστα κείμενα και την Ιερά Παράδοση, χωρίς αμφιβολίες και ερωτήματα που αποπροσανατολίζουν παρά φωτίζουν την αλήθεια.
Επαναλαμβάνεται η αρχική δήλωση ότι το παρόν, απευθύνεται σε ανθρώπους που έχουν αποδεχθεί ανεπιφύλαχτα, τουλάχιστον το Σύμβολο της Πίστεως, κατά τα ελληνοχριστιανορθόδοξα πρότυπα.-

Ευχαριστώ

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΤΡΥΠΗΤΗ

Aπό τα ωραιότερα και πρωτότυπα θρησκευτικά μνημεία της Ελλάδος είναι το Ιστορικό Προσκύνημα "Ζωοδόχος Πηγή" γνωστό σαν " ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΤΡΥΠΗΤΗ" του Αιγίου. Ευρίσκεται στην παραλία Αιγίου, κτισμένο σε απόκρυμνο βράχο ύψους 30μ. από την επιφάνεια της θάλασσας, μέσα σε Σπήλαιο (τρύπα). Όποιος επισκέπτεται για πρώτη φορά το προσκύνημα εντυπωσιάζεται από την ομορφιά του τοπίου : υψίκορμα κυπαρίσσια και σκιερά πεύκα δίνουν μία ξεχωριστή και υποβλητική μεγαλοπρέπεια. Μία κλίμακα με 150 σκαλοπάτια ενώνει το Ιερό Προσκύνημα με το δημόσιο δρόμο. Υπάρχει όμως και μία δεύτερη οδός από τον Κυπαρισσώνα. Μόλις ο επισκέπτης, πλησιάσει τα κράσπεδα του Ναού, παρατηρεί εντός του βράχου ένα μικρό σπήλαιο μήκους 3 μέτρων, πλάτους 2 μέτρων και ύψους πάλι 2 μέτρων. Το άνοιγμα είναι κτισμένο με πέτρες και έχει μία μικρή πόρτα και παράθυρο. Κατά την παράδοση εκεί ήταν το ασκητήριο του Καπετάνιου - Ναυαγού που βρήκε την εικόνα. Αν όμως ο θαυμασμός του προσκυνητή είναι μεγάλος από την ομορφιά του περιβάλλοντος χώρου, πολύ περισσότερο εντυπωσιάζεται και μένει έκθαμβος, όταν εισέρχεται στον Ιερό Ναό.Στη μαρμαρένια μετώπη του Ναού είναι χαραγμένο το παράγγελμα : "ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ", για να υπενθυμίζει στους προσκυνητάς την ιερότητα του χώρου και την υποχρέωση τους να πλησιάζουν την θαυματουργό εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής με φόβο Θεού, πίστη και αγάπη στις καρδιές τους.

Στον πρόναο υπάρχει το Αγίασμα. Καλλιτεχνική μαρμάρινη κρήνη με σταυροειδές σχήμα. Από το στόμα τριών λαξευμένων Αγγέλων τρέχει συνέχεια το αγίασμα που χύνεται σε μαρμάρινη λεκάνη. Στην Κρήνη είναι χαραγμένη η γνωστή καρκινική επιγραφή (διαβάζεται και αντίστροφα) "ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΝΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑ ΝΟΨΙΝ" δηλαδή καθάρισε πρώτα τα ανομήματά σου ειλικρινά με μετάνοια, και όχι την όψη σου επιφανειακά. Στην συνέχεια ο προσκυνητής ανερχεται στον κυρίως Ναόν - η ψυχή κατανύγεται από το υποβλητικό σύνολο του διακόσμου. Δεξιά στο σπήλαιο υπάρχει η εικόνα της Παναγίας με το γλυκύ πρόσωπο και τους δύο ζωηρούς και γεμάτους συμπάθεια οφθαλμούς, που σαγηνεύουν τον προσκυνητή, με το αριστερό της χέρι κρατεί το παιδίον Ιησού , το οποίο με το δεξί ευλογεί και εις το αριστερό κρατεί ειλιτάριο.

Σύμφωνα με την ευλαβή παράδοση - που στην Ορθόδοξη Εκκλησία είναι αξιόπιστη - στα μέσα του ΙΣΤ’ αιώνα δηλαδή περί το 1550, κάποιος ναυαγός του Κορινθιακού Κόλπου, διακρίνει - μέσα στη νύκτα - ένα φως παρηγοριάς, σημάδι πως βρίσκεται κοντά σε στεριά. Γεμίζει θάρρος και ελπίδα. Επιστρατεύει όλες του τις δυνάμεις για να φθάσει εκεί που λαμπυρίζει το φως. Το πλησιάζει και διαπιστώνει με πολλή έκπληξη, πως βρίσκεται μπροστά σε μία εικόνα της Παναγίας, όπου φεγγοβολάει ολόκληρη και φωτίζει ολόγυρα.
Είναι η Χαριτόβρυτη εικόνα της Παναγίας κρυμμένη μέσα στο βραχώδες τούτο σπήλαιο, άγνωστο από πότε. Έτσι ανακαλύφθηκε η εικόνα της "Παναγίας της Τρυπητής". Ο ναυαγός με ευλάβεια και συγκίνηση γονατίζει και την προσκυνά. Την άλλη μέρα ειδοποίησε τις Αρχές της πόλης του Αιγίου. Κλήρος , λαός, άρχοντες ήλθαν, προσκύνησαν κάνοντας και Δοξολόγια.

Ο Ευρετής της εικόνας γίνεται ο πρώτος ασκητής και υπηρέτης της Παναγίας। Στη συνέχεια αρχίζει η μέριμνα για ανοικοδόμηση Ναού. Αρχικά αποφασίστηκε να γίνει ανατολικότερα του μέρους που βρέθηκε η Ι. Εικόνα, επειδή το μέρος ήταν βράχος. Το βράδυ της πρώτης ημέρας που άρχισαν οι εργασίες οικοδομής, στο βράχο που είχε ευρεθεί η Εικόνα έγινε μία κρηξη -κατά τρόπο θαυμαστό- και ο χώρος αναμορφώθηκε για μικρό ναό. Έτσι οι κάτοικοι θεώρησαν ότι η Παναγία "έφτιαξε το σπίτι της" και ο Ναός κτίστηκε μεγαλόπρεπα στη θέση που βρίσκεται σήμερα. Το κυρίως Σπήλαιο μπροστά στο οποίο ανηγέρθηκε ο Ναός έχει μήκος 11μ., πλάτος 7 μ. και ύψος 4 μ. Για να γίνει η Αγία Τράπεζα στη θέση που βρέθηκε η Ι. Εικόνα , το Ι. Βλημα είναι στραμμένο νοτιοανατολικά και όχι ανατολικά που επιβάλλει η Ορθόξη Παράδοση. Με την πάροδο του χρόνου το πρώτο ασκηταριό εξελίσσεται σε λαμπρή Μονή. Ο Ναός πήρε τη σημερινή του μορφή τον 19ο αιώνα. Η μνημειακή, αναγεννησιακού τύπου, εξωτερική μαρμάρινη σκάλα, η οποία ενώνει τον παραλιακό δρόμο με τον Ναό, κατασκευάστηκε το έτος 1870 με σχέδιο του μηχανικού Άγγελου Κορυζή.

Με Βασιλικό Διάταγμα της 8ης Μαϊου 1933 η εορτή της Παναγίας της Τρυπητής καθιερώνεται σαν επίσημη Θρησκευτική Εορτή του Αιγίου. Την Παρασκευή της Διακαινησίμου τελείται η λιτάνευση της Ι. Εικόνας με κάθε επισημότητα. Τέλος με την υπ' αριθ. 10/16-5-1970 κανονισμό της Ι. Συνόδου της Ελλάδος αναγνωρίζεται σαν "ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ" και χαρακτηρίζεται Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου.

Με την ανακήρυξη της Παναγίας της Τρυπητής σε Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα, επισημοποιήθηκε η ευλάβεια των πολυάριθμων ευσεβών Χριστιανών που αθρόα συρρέουν για προσκύνημα. Τα πολλά και εξαίσια Θαύματα της Παναγίας με την πάροδο του χρόνου αναδεικνύουν τον Ιερό τούτο τόπο σε μεγάλο πνευματικό κέντρο Πανελληνίου ακτινοβολίας.
Είναι πολύ συγκινητικό, - την Παρασκευή της Διακαινησίμου, - να βλέπεις χιλιάδες Χριστιανούς από όλη την Ελλάδα - κάθε ηλικίας - να ανεβαίνουν τη μεγάλη σκάλα (150 σκαλοπάτια), αρκετοί γονατιστοί, χωρίς υποδήματα, με δάκρυα στα μάτια και ευγνωμοσύνη στην καρδιά, προκειμένου να εκπληρώσουν το "Τάμα" τους στην Παναγία που τους άκουσε, και δέχθηκε την ικεσία τους και τους απάλλαξε από κάποια ανάγκη ή αρρώστια.

Πολλά είναι τα θαύματα της Παναγίας που έγιναν γνωστά από ομολογίες , επιστολές πιστών καθώς και δημοσιεύσεις σε ημερήσιο τύπο. Πιστό αντίγραφο της Ι. Εικόνας εξεδόθηκε κατά το έτος 1991 και διατίθεται σ' όσους πιστούς επιθυμούν.

ΔΙΑΘΕΣΗ ΙΕΡΑΣ ΕΙΚΟΝΑΣ:
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
Τ.Θ. 83 25100 ΑΙΓΙΟ
ΤΗΛ. 26910 -21777 FAX: 26910 60127
ΩΡΑΡΙΟ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ: Το Ιερό Προσκύνημα παραμένει ανοικτό μέχρι την δύση του ήλιου.
THΛEΦΩNON IEPOY ΠPOΣKYNHMATOΣ: 26910-22323

Οραματισμοί γνήσιας παγκοσμιοποίησης

Στις μέρες μας, στον παγκόσμιο τύπο στα διάφορα επιστημονικά, πολιτικά και πολιτιστικά forum γίνεται λόγος για παγκοσμιοποίηση.Όμως δεν διευκρινίζεται η έννοια αυτού του όρου.Σχέτη η έννοια λέει απλά ότι κάποια πράγματα,ιδέες ανήκουν σ’όλο το κόσμο.Ή τείνουν να περιέλθουν στη διαχείρηση όλων,ή αποβλέπουν σ΄αυτό το στόχο.
Περιηγούμενοι επιτροχάδιν την επικρατούσαν κατάστασιν μπορούμε να σταχυολογήσουμε κάποια δεδομένα:

1)Η ελληνορθόδοξος θεολογική δογματική δέχεται αρχική δημιουργία ζεύγος πρωτοπλάστων,αχρώμων και απάτριδων με εντολή να κατακυριεύσουν την κατασκευασθείσαν γι’αυτούς γη.Ουδαμού διαφαινόταν φυλετικός , εθνικός, γεωγραφικός, ή άλλου είδους διαχωρισμός. Δηλαδή η οιαδήποτε διαδρομή του ζεύγους μετά των απογόνων φυσικά ήταν προδιαγεγραμμένη να διανυθεί στον μοναδικό και συγκεκριμένο ενιαίο χώρο, θα λέγαμε σήμερα υποχρεωτικά παγκοσμιοποιημένο.

2)Ιστορικά διαβλέπουμε κάποιους προσωρινούς ή ημιμονίμους οικονομικούς και εθνικούς μετασχηματισμούς, σαν αποτέλεσμα οικονομικής ή πολεμικής ισχύος, που κινούνται στο γήινο (π.χ.το group των οχτώ πλουσιοτέρων χωρών) και εξωγήινο (περπάτημα στη σελήνη), πάντοτε μέσα στόν παγκόσμιο χώρο (σύμπαν).Και εδώ ο άνθρωπος κινείται μέσα στον παγκοσμιοποιημένο ή προκαθορισμένο χώρο.

3)Τα κίνητρα εθνικών, γεωγραφικών ή άλλων διαχωρισμών φαίνεται να είναι αποτέλεσμα εγωιστικών αντιλήψεων (εγώ είμαι καλλίτερος από σένα και θέλω να ζω χώρια) ή υπεραισιόδοξες προοπτικές (εγώ σχεδιάζω να πατήσω στον Άρη ενώ εσένα σου αρέσει να μένεις εργάτης –αγρότης με πρωτόγονα μέσα δουλειάς κ.λ.π.).

4)Οι κοινωνίες διεθνώς έχουν υιοθετήσει τακτικές που δύσκολα ανατρέπονται. Φαεινόν παράδειγμα είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι ιδρυτές φιλοδοξούσαν την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης, πολλοί μάλιστα μιλούσαν για σχήμα Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης με δομή εν πολλοίς παρόμοια εκείνης των Η.Π.Α. Δυστυχώς, τα σχέδια αυτά ατόνισαν με την μη ψήφιση από κάποιες χώρες του εκπονηθέντος , δοκιμαστικά σχεδίου ενιαίου Συντάγματος που αποσκοπούσε μελλοντικά στην πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης. Και λέμε δυστυχώς διότι με αυτή την εξέλιξη χάθηκε μία ευκαιρία για την Ευρώπη να εξελιχθεί σε Ήπειρο με δυνατή φωνή και άποψη που θα μετρούσε στις όποιες διαπραγματεύσεις με τις μεγάλες δυνάμεις (Η.Π.Α,Κίνα, Καναδάς, κ.λ.π.) επ’ ωφελία των ευρωπαϊκών λαών.

5)Τώρα τί γίνεται με τη διακίνηση προϊόντων παραγωγής (υλικών τε και πνευματικών),και ανθρωπίνου δυναμικού. Γίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο: δηλαδή είναι παγκοσμιοποιημένη: Η απάντηση είναι ναι. Εδώ σίγουρα εφαρμόζονται οι κανόνες της ελευθέρας συναλλακτικής οικονομίας με τα γνωστά πλεονεκτήματα (υπερβάλλον κέρδος, εκμετάλλευση αδυνάτων και μη κατεχόντων, κ.λ.π.,κ.λ.π.)

Επομένως, η επιχειρούμενη παγκοσμιοποίηση που μπορεί να αποβλέπει και ποίες οι προοπτικές εξελίξεώς της.:

Υπάρχουν πολλές εκδοχές. Μία εξ αυτών , ενδεχομένως να είναι πράγματι σύνολο καλών προθέσεων που αποβλέπουν στην εκ του σύνεγγυς συνεργασία όλων των λαών με σκοπό την καλλιτέραν αξιοποίηση των παραγωγικών συντελεστών για την ευημερία όλων των εμπλεκομένων επί ίσοις όροις εν δικαίω. (αισιόδοξος άποψης). Άλλη, ίσως , είναι η εγωιστική,δηλ. Εθνική κυριαρχία, ρόλος ηγήτορος σε παγκόσμια κλίμακα κ.τ.λ.
Ας επιχειρήσουμε να διερευνήσουμε το χώρο μιας γνήσιας παγκοσμιοποίησης με στόχο τη διεξαγωγή κάποιων συμπερασμάτων. Συγκεκριμένα θα επικεντρωθούμε σε χώρους που έχουν αποδεχτεί μεγάλα κοινωνικά στρώματα ή συνιστούν παγιωμένες καταστάσεις με την ένοια του κατεστημένου.

Αρχικά, στον θρησκευτικό ή θεολογικό τομέα έχει επιτευχθεί ακούσια ένα είδος παγκοσμιοποίησης. Οι ισλαμιστές εφαρμόζουν το κοράνι χωρίς μεταβολές,είτε είναι Ιρανοί,Ιρακινοί, Τούρκοι, Αφγανοί κ,λ,π. Το ίδιο οι Καθολικοί χριστιανοί, οι Ελληνορθόδοξοι,οι Μωαμεθανοί,οι Βουδιστές.Δεν γίνεται διάκριση της εθνικότητας ή άλλης ιδιομορφίας των θρησκευομένων στον θρησκευτικό τομέα. Δεν καλλιεργούνται πάθη μίση μεταξύ τους.ούτε διαιωνίζονται εθνικές ή άλλης μορφής διεκδικήσεις.Έχει δηλαδή,επιτευχθεί ένα είδος παγκοσμοιοποίησης.Ομοιογενείς οργανισμοί στον οικονομικό τομέα (Τράπεζες,χρηματιστηριακές εταιρείες ναυτιλιακά,τουριστικά ή άλλης μορφής συγκροτήματα συνεργάζονται με τρόπο που η λέξη παγκοσμιοποίηση θα μπορούσε άνετα να εφαρμοστεί).Με λίγα λόγια υλοποιείται η έννοια της παγκοσμιοποίησης ατύπως και σιωπηρώς χωρίς συμφωνίες και τυμπανοκρουσίες. Χωρίς να το καταλαβαίνει και πολύ ο κόσμος. Όταν επεχειρήθη η σύνταξη ενιαίου συντάγματος για την πολιτική ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης πολεμήθηκε δριμύτατα εκ των ένδο, πριν καν συζητηθεί. Δηλαδή φοβίζει η τυπική,τρόπος του λέγειν, αποκάλυψης της πραγματικής παγκοσμιοποίησης που όμως τελεί εν εξελίξει Oι δραστηριότητες της ανθρωπότητας είναι παγκοσμιοποιημένες..

Εν κατακλείδι,δύναται βασίμως να υποστηριχθεί η άποψη της κατάργησης των εθνικών ταυτοτήτων και της αντικαταστάσεώς των με μία διεθνή ταυτότητα που θα είχε ισχύ παντού.Ο εργάτης, ο επιστήμων (γιατρός ή δικηγόρος, μηχανικός ή τεχνίτης ) θα μπορούσε άνετα να εργαστεί σε οποιοδήποτε σημείο της υδρογείου,αρκεί να καταργούντο οι έλεγχοι που εφαρμόζονται σήμερον για λόγους καθαρά εθνικούς.Τότε λόγω της ελευθέρας κυκλοφορίας προσώπων, αγαθών και υπηρεσιών θα επραγματοποιήτο γνήσια εφαρμογή του νόμου προσφοράς και ζήτησης με συνέπεια την ελαχιστοποίηση των τιμών, που σίγουρα θα εκάλυπταν τις παραγωγικές δαπάνες αφήνοντας λογικά περιθώρια κέρδους στους πάσης μορφής επιχειρηματίες. Η αξιοποίηση των παραγωγικών συντελεστών θα ήταν σίγουρα ορθολογικοτέρα και δικαιοτέρα και μάλιστα σε διεθνές επίπεδο.

Όμως το κατεστημένο είναι διαφορετικό.Επικρατεί η διάκριση,η αυτοτέλεια, η ιδιοτέλεια ο διαχωρισμός και τα τοιαύτα.Το αποτέλεσμα είναι η οικονομική κρίση που πλήττει την ανθρωπότητα παγκοσμίως με ελάχιστες ελπίδες σύντομης ανάκαμψης.

Χρειάζεται λοιπόν παγκόσμια κινητοποίηση σε μια προσπάθεια αναθεώρησης των δεδομένων,με βαθειές τομές για την επίτευξη γενικής ευημερίας των λαών,που εν πολλοίς υποφέρουν,αδυνατούντες να εξασφαλίσουν ακόμη και τον επιούσιον, ζώντας σε τρώγλες, και με μεγάλες στερήσεις. Με δυο λόγια χρειάζεται ένα σύστημα τέτοιο,που θα οδηγήσει στην ανακατάταξη του παγκοσμίου πλούτου,κατά δικαιότερο τρόπο. Πιστεύεται ότι μία παγκοσμιοποίση υπό το πρίσμα που ανεπτύχθη δια του παρόντος κειμένου θα ήταν λίαν επωφελής,ενδεχομένως να παρουσίαζε επιστημοικό ενδιαφέρον ανωτέρου επιπέδου.-

Στέφανος Μπρούμας

Γνήσια Δημοκρατία

Σε παγκόσμιο επίπεδο έχει αναγνωριστεί η έννοια της Δημοκρατίας που επενοήθη εδώ και 2500 χρόνια στον χρυσό αιώνα του Περικλέους που διατυπώθηκε στη νομοθεσία του Σόλωνος την εποχή των κλασσικών χρόνων της αρχαίας Αθήνας.

Η υλοποίηση αυτής της Δημοκρατίας αναφέρεται στον κήρυκα που σάλπιζε στην Πνύκα το ΄΄τις αγορεύειν βούλεται΄΄σε μία κίνηση να ευρεθούν και να καταγραφούν οι υποψήφιοι βουλευτές και γερουσιαστές που θα συμμετείχαν στις εκλογές. Έτσι κάθε πολίτης είχε δικαίωμα να μιλήσει όπως ήθελε και όση ώρα ήθελε ΄΄επί παντός επιστητού΄΄Τελικά, εφ΄όσον εκρίνετο από τους συμπολίτες του κατάλληλος για την επίλυση των προβλημάτων τους εξελέγετο ή όχι.

Αυτή ήταν και η έννοια της γνήσιας Δημοκρατίας.Με άλλα λόγια ο κάθε πολίτης είχε το δικαίωμα του ΄΄εκλέγειν και εκλέγεσθαι΄΄και έμπενε στη λίστα από μόνος του και χωρίς να ρωτήσει κανέναν.

Αγαπητοί μου χρήστες καλούμεθα την προσεχή Κυριακή να ψηφίσουμε κόμματα που έχουν διαμορφωθεί, διαχρονικά, από κάποιους που είχαν μερικές ιδέες για τα κοινά και υποψηφίους της αρεσκείας και επιλογής των αρχηγών τους.
Θα παρακαλούσα, εφ΄όσον θεωρείτε ενδιαφέρον το θέμα, που βέβαια είναι και επίκαιρο, να διατυπώσουμε καλόπιστα και αντικειμενικά σχόλια ,κυρίως συγκρίσιμα με το σύστημα επιλογής υποψηφίων με το τότε πρότυπο και εκείνο της προσεχούς Κυριακής.-

25 Μαρτίου 1821

Θα ήθελα να επιστήσω τη προσοχή σας σε κάποιες πληροφορίες-γεγονότα που συνδέονται με ένδοξες σελίδες του έθνους μας.

Συγκεκριμένα, η εικοστή πέμπτη Μαρτίου του χίλια οχτακόσια είκοσι ένα είναι μία από τις πάμπολλες ημέρες της ιστορίας του Ελληνισμού που εκφράζει την γενναιότητα και αυστηρή προσήλωση του Έλληνα στα υψηλότερα ιδανικά που μπορεί να φθάσει ο ανθρώπινος νους, ένα εκ των οποίων είναι η ελευθερία.

Εκείνα τα χρόνια, διαρκούσης της Γαλλικής επαναστάσεως και των Ναπολεοντείων πολέμων η τότε Οθωμανική αυτοκρατορία ήταν τόσο ισχυρή οικονομικά και εξοπλιστικά που ήταν αδιανόητο για τα δεδομένα της εποχής να σηκώσει κεφάλι Έλληνας που ήταν άγνωστο ακόμα και το όνομά του. Σημειώνεται ότι εκείνη την εποχή συνεζητείτο μεταξύ των πολλών λαών της Ευρώπης ο κατατεμαχισμός της Οθωμανικής αυτοκρατορίας επειδή δεν άντεχαν την καταδυνάστευσή τους από τους αιμοσταγείς εν πολλοίς Οθωμανούς.

Παρά ταύτα, και εδώ έγκειται το μεγαλείο της φυλής μας, οι τότε Έλληνες διανοούμενοι με τα συγγράματά τους, μέσω των κρυφών σχολειών, κατόρθωσαν να καλλιεργήσουν τον πόθο των Ελλήνων για απελευθέρωση.

Έτσι οργανώθηκε για το σκοπό αυτό η Φιλική Εταιρεία που είχε εξακόσιες χιλιάδες μεμυημένα μέλη σε Ελλάδα και εξωτερικό με αρχηγό τον Αλέξανδρο Υψηλάντη που ώρισε ταυτόχρονο κήρυξη του επαναστατικού αγώνα σε όλο τον ελλαδικό χώρο την εικοστή πέμπτη Μαρτίου του χίλια οχτακόσια είκοσι ένα.

Έτσι άρχισε επιτυχής επαναστατικός αγώνας σε πολλές περιοχές. Στην Πελοπόννησο πρωτοστάτησαν τα Καλάβρυτα, η Τρίπολης και η Μάνη, με πρωταγωνιστές τους Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τον Παλαιών Πατρών Γερμανό και τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Στα νησιά Ύδρα, Σπέτσες, Ψαρά ο Παπαφλέσσας. Στις Κυκλάδες και Σποράδες απλοί άνθρωποι. Στη Χίο οι, Λυκούργος Λογοθέτης και Αντώνιος Μπουρνιάς. Στη Κρήτη, ο επίσκοπος Κισάμου Μελχισεδέκ ο οποίος συνελήφθη και απηγχονίσθη. Στη Κύπρο, ο αρχιεπίσκοπος Κυπριανού και οι μητροπολίτες Πάφου, Κιτίου και Κυρηνείας οι οποίοι επίσης απηγχονίσθησαν. Στην Ήπειρο, έδρασε ο οπλαρχηγός Πανουργιάς ο οποίος απέκλεισε νύχτα τα Σάλωνα με μεγάλες τουρκικές δυνάμεις που παραδόθηκαν μετά από έλλειψη τροφών. Στην Αιτωλοακαρνανία, ο Βαρνικιώτης. Στην Εύβοια, ο Βερούσης που ήταν και εξάδελφος του Οδυσσέως Ανδρούτσου Στην πέρα του Ολύμπου περιοχή, αγωνίστηκαν σκληρά οι κληρικοί και οι μοναχοί. Στη Μακεδονία, έδρασαν αποτελεσματικά οι κάτοικοι του Πολυγύρου παρά τις συλλήψεις πολλών προκρίτων και τον αφοπλισμό των από τους Τούρκους.

Όταν ο Σουλτάνος Μαχμούτ πληροφορήθηκε τις επιτυχίες των επαναστατημένων περιοχών κατελήφθη υπό λύσσης εκδικήσεως, σε σημείο που εξετέλεσε τον μέγα διερμηνέα της Πύλης Κων/νο Μουρούζη και τον πατριάρχη Γρηγόριο τον πέμπτο που τον απηγχόνισε στην κεντρική πύλη του Πατριαρχείου μαζί με τρεις μητροπολίτες, μεταξύ των οποίων ο Αδριανουπόλεως, πρώην Πατριάρχης Κύριλλος. Επηκολούθησε η περιφανής νίκη των Ελλήνων με την καταστροφή των δυνάμεων του Δράμαλη με εικοσιπέντε χιλιάδες άνδρες στα Δερβενάκια από ελληνικές δυνάμεις της τάξεως των έξι χιλιάδων ανδρών. Ο ίδιος ο Δράμαλης γύρισε στην Κόρινθο πεζός γιατί το άλογό του σκοτώθηκε χωρίς σαρίκι και με σχισμένα ρούχα όπου σε λίγο πέθανε.

Από τότε άρχισαν οι σοβαρές απώλειες των Τούρκων όπως η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδος του Αιγαίου από τον Κανάρη. Παρά την μεγάλη εκστρατεία του Ιμπραήμ που σημείωσε κάποιες επιτυχίες εις βάρος του επαναστατικού αγώνα και την πτώση του Μεσολογγίου από τον Κιουταχή Πασά με είκοσι χιλιάδες άνδρες συνεχίστηκε ο νικηφόρος αγώνας με αποτέλεσμα το χίλια οχτακόσια είκοσι πέντε να έχουμε απελευθέρωση της Πελοποννήσου και μερικών νήσων του Σαρωνικού.

Το θέμα της ελληνικής ελευθερίας είχεν εξέλθει του αγώνος κατά των Τούρκων και είχεν περιέλθει εις χείρας των τριών Ευρωπαϊκών Δυνάμεων περί το έτος χίλια οχτακόσια είκοσι επτά που έγινε στην Τροιζήνα Εθνοσυνέλευσης. Εκεί ψηφίστηκε την πρώτη Μαΐου χίλια οχτακόσια είκοσι επτά νέο πολίτευμα ανεξαρτήτου ελληνικού κράτους που απετέλεσε φαεινόν παράδειγμα για τα φιλελεύθερα κινήματα της δυτικής και κεντρικής Ευρώπης, εν αντιθέσει προς το απολυταρχικόν πνεύμα του Τσάρου. Τότε καλλιεργήθηκε φιλελληνικός άνεμος σε Ευρώπη και Αμερική. Επηκολούθησαν κάποιες πρωτοβουλίες του Τσάρου για αναγνώριση ανεξαρτήτου ελληνικού κράτους με κατάληξη την πράγματι δημιουργία ελληνικού κράτους με πρώτον Κυβερνήτην τον Ιωάννην Καποδίστριαν ο οποίος έφθασε στο Ναύπλιο τον Ιανουάριον του χίλια οχτακόσια είκοσι οχτώ. Αμέσως ψηφίστηκε Σύνταγμα, ιδρύθηκε η Εθνική Τράπεζα με μέτοχο τον ίδιο τον Καποδίστρια αντί καταβολής, ενδεικτικά, με το ποσό των πενήντα χιλιάδων φράγκων και παρότρυνση των Ελλήνων για συμμετοχή με μέρισμα οχτώ τα εκατό. Από τότε έχουμε διδοχικά γεγονότα που οδήγησαν στην εικόνα της σημερινής Ελλάδος. Ο επαναστατικός αγώνας του χίλια οχτακόσια είκοσι ένα αποτελεί φαεινόν παράδειγμα υπέρβασης των ανθρωπίνων δυνατοτήτων προκειμένου να αποκτηθεί το υπέρτατον αγαθόν που ονομάζεται ελευθερία._

Ευχαριστώ.